Ook zo’n dag hoort er wel eens bij.. Extra vroeg mocht jo9-2JM vandaag vertrekken naar Nemelaer. Een sportieve tegenstander die we kennen van een vorige 10-2 winst, waar bij hen toen de pech zat in afronding en slordigheidjes. Vandaag bleken die rollen omgedraaid.

Met Tije in de goal begon ODC gedreven op het veld. De 2 wissels wilden er graag ook in. De druk werd van beide kanten goed op gevoerd. De bal ging dus ook van het en naar het andere team.
Met mooie ‘driehoekjes’ tussen Tijs, Bing en Jurre, goed keeperswerk van Tije en uittrappen naar voren beloofde het een mooie wedstrijd te worden. Het was Jurre die met veel jagen en mooie aanwijzingen naar zijn teamgenoten voor de voorzet wist te scoren.
Achter hielden Pleun en Ruben het in de startfase dicht en speelde breed naar voren. Fender liep waar hij wilde staan op het veld, en hielp wanneer hij het merkte met de verdediging of pases naar Teun.

Na de eerste goal leek ODC de overwinning te voelen en veranderde ook het spel van beiden teams. Voor de tegenstander was het duidelijk: geen grote verliezer vandaag. De spelers van ODC kregen al na de eerste 10 minuten wat spekjes, soort beloning die bij de 1 april grap hoorde. De suikers werden al op dit moment tevoorschijn gehaald met de hoop dat de slaperigheid en slordigheid zou minderen. Op dat moment stonden we immers al met 3-1 achter.

ODC voelde dat ze vooral wilde aanvallen, en de verdedigers hadden dan over het algemeen ook moeite om deze rol te pakken. Het lukte ODC om vanuit diverse posities (met uitnemen aan zijlijn of achter, in het spel voor/midden/achter vaak goed de bal te veroveren. Helaas waren we nog beter om hem vervolgens in de voeten van de tegenpartij te spelen. Die hier wel raad mee wisten. ODC begon steeds afwachtender te spelen. Waar Tijs, Jurre en Pleun hard werkten om er bovenop te zitten, waren diverse anderen ook het wedstrijdje bij de buren aan het volgen. Met 5-1 gingen we de rust in. Hierbij moet gezegd worden dat er in de eerste helft ook 2 goals onhoudbaar goed ingeschoten werden.

De keeperswissel voor 2^e helft gaf opnieuw andere energie in het veld. Jurre, coördinerend achterin, en Tije vol energie jagend in het veld. Het deed zichtbaar wat met de andere ODC spelers. Samen gingen ze weer even bouwen. Als je goed keek, heb je als toeschouwer een enkele individuele actie gezien. En zag je dat diverse tegenstanders werden uitgespeeld door ODC. En zag je zelfs ook een keer het getrainde ‘driehoekje’ terug.
Maar eerlijk is eerlijk.. je moest hiervoor goed blijven kijken.
Het 3^e kwart van de wedstrijd was ons beste deel. De score ging naar 5-3 met mooie treffers van Tije.

De laatste 10 minuten hoorden we de spelers van ODC zeggen ‘het kan nog wel’. Maar helaas was dat vooral in de woorden zichtbaar. Ballen speelden we weer naar Nemelaer in plaats van in ODC voeten. En de krachtige schoten die tijdens de penalty’s zichtbaar waren, werden in de wedstrijd gemist. Nemelaer maakte in de laatste minuut de 6-3.
Het goed jagen, doorzetten en gaan voor de bal, evenals duidelijk communiceren was een reden voor Tijs om de speler van de week naar Jurre door te geven.