Wordt een topseizoen van de MO13 beloond met het kampioenschap ?
Vandaag de laatste wedstrijd en direct ook wel de belangrijkste voor de meiden onder 13. Koud en grijs is het weer maar dat mag de pret niet drukken. Om 10.20 fluit de scheids voor het begin en kunnen ze van start. Zijn de zenuwen onder bedwang te houden of voelen ze geen druk. Na de aftrap is het BLC die druk zet op odc en moet odc vol in de verdediging. Na 3 minuten wordt de bal ook weer hard de verdediging uit getrapt naar voor toe. Op het middenveld wordt de bal goed verlengt en kan Julia door het midden de bal mee nemen alleen op de keeper af…….en bam 1-0 voor odc. Een fijne vroege voorsprong en vandaag telt alleen de winst. Gelijk of verliezen is te weinig voor kampioen worden wat natuurlijk wel de kers op de taart is. Na de goal gaat BLC weer verder en zet wederom goed druk. Odc heeft hier toch moeite mee en is wegwerken momenteel de enige oplossing. BLC beloont zich met een doelpunt en na 9 minuten is de stand weer gelijk en staat het 1-1. Na de gelijkmaker kan odc wel weer met een mooie aanval eruit maar de bal gaat via een stuit net voor langs. Na een kwartier spelen is het toch weer BLC wat over rechts de bal voor geeft en voor iedereen en alles langs gaat wat een boel oeeehhhsss en aahhssss oplevert onder de gelukkige aanwezige publiek van ondersteunde ouders en trainers. Na een goeie 20 minuten spelen is het dan toch BLC wat zichzelf beloont en 1-2 op het bord zet. Nu is het toch echt de beurt aan odc om aan de gang te gaan want zoals gezegd alleen de winst telt vandaag. Na de kleine domper gaat odc weer sterker voetballen en krijgt weer controle over het spel. De rest van het spel hobbelt verder in de eerste helft maar er gebeurt weinig meer en zo eindigt het eerste deel na 30 minuten voetbal in 1-2 voor BLC. Na een korte pauze van 10 minuten staan beide teams weer te popelen om de laatste 30 minuten aan te gaan. Kan odc het tij keren? Wordt er nog gescoord of gaat BLC met deze stand met de 3 punten naar huis. Direct na de aftrap is het odc wat goed druk zet op BLC en de bal goed rond speelt op de helft van de tegenstander. De eerste 10 minuten rollen voorbij zonder goal maar odc laat zien dat het er wel in zit. Je voelt de spanning en de kansen langs de lijn…. En ja ook de vrieskou aan de vingers tijdens het live verslag van de razende reporter !! Kansen links en kansen rechts en zo gaat het spel in luttele secondes over het hele veld. Mooi om te zien hoe spelers er doorheen breken maar de verdedigers aan beide kanten goed stand houden. Odc gaat vrijer spelen en dat is mooi om te zien . Lange ballen en mooie aanvallen maar gevaar is dan de ruimte achterin. Odc probeert wat te forceren maar dan zal je zien dat er altijd een snelle tegenstander uit komt en zo gebeurt het ook en komt blc op een veilige 1-3 marge en lijkt het gespeeld qua kampioenschap. Komt odc deze tik te boven of gaan de kopjes hangen. Odc probeert en probeert en geven alles maar de tegenstander lijkt vandaag echt een maatje te groot. Na 20 minuten wordt het verschil ook uitgebouwd en staat blc 1-4 voor. Blijven ze nog zo spelen zoals ze deden, vrij vrolijk en zonder angst ? Het antwoord is ja. Odc laat zien dat ze willen en echt kunnen maar zoals gezegd is vandaag de tegenstander net maar dan ook net een maatje te groot. Na rust was er nog enige hoop en dat zag je in het spel maar het scorebord is hard en daar staat toch echt 1-4. Een topseizoen wat op het einde nog zelfs voor confetti kon zorgen maar toch eindigt in mineur. Mineur wat af te lezen is aan de gezichten van de meiden na het laatste fluitsignaal en zo de wedstrijd eindigt in verlies. Een paar minuten chagrijnige gezichten maar als snel komt er een mooi vervolg. Na het douchen met champagne is het bij Ilse van Julia knakworsten en ranja om zo een topseizoen mooi te laten eindigen. Trainers en coaches bedankt voor wat jullie al bereikt hebben met de meiden waar we allemaal trots op mogen zijn. Voor iedereen alvast een fijn weekend en geniet van de feestdagen en als razende reporter zie je me na de winterstop weer terug.
Auteur: Emiel