De vrijwilligersrubriek ‘Op de middenstip!’ maakt vandaag een uitstapje naar buurdorp Esch. Niet zonder reden. In de achtertuin van ras-ODC’er Sjef van Son (79) ligt sinds 2016 de allerlaatste middenstip van sportpark Molenwijk. Kort voordat de groene grasmat van het hoofdveld van ODC werd vervangen door kunstgras, kreeg Sjef van de club toestemming om de middenstip mee te nemen en een plekje te geven in zijn gazon.

Drie tot vier keer per jaar haalt Sjef verfpot en kwast tevoorschijn om de middenstip weer hagelwit te verven. In het begin gebruikte hij een overgebleven potje verf dat hij van ODC kreeg, nu komt het witsel van de bouwmarkt. ‘Toen ODC koos voor kunstgras, vond ik het zonde om de laatste middenstip zo maar te laten verdwijnen’, vertelt Sjef. ‘Na overleg met accommodatiebeheerder Wim Kanters mocht ik de middenstip meenemen. Ik heb hem met een schop uitgegraven, in een kruiwagen gedaan en in de kofferbak van mijn auto gelegd.’

Thuis in Esch werd de middenstip in het gazon gelegd. ‘Het gras wordt regelmatig gemaaid. Na verloop van tijd moet ik de middenstip witten. Ik leg er dan eerst een ijzeren cirkel omheen. Die zorgt ervoor dat de middenstip perfect rond is.’ Het pronkjuweel is vooral een symbolische herinnering aan de laatste ‘echte’ grasmat van ODC. Sjefs gazon is te klein om voetbalwedstrijden op te spelen...

KAARTCONTROLEUR

Veel ODC’ers kennen Sjef als de goedlachse kaartcontroleur bij de hoofdingang van sportpark Molenwijk. Bij alle thuiswedstrijden van ODC 1 op zondagmiddag is hij met andere vrijwilligers present om het publiek binnen te laten. ‘Ik doe dat nu zo’n tien jaar’, zegt Sjef. ‘Ik bezoek ook alle uitwedstrijden. Daar rijd ik met mijn eigen auto naartoe. Ik wil geen wedstrijd missen, ODC bepaalt mijn zondag. Ik zit ’s morgens al te wachten om naar mijn club te gaan.’

Ook veel zaterdagen zijn rood-wit-blauw gekleurd. ‘Mijn kleinzoon Stef (17) speelt in ODC JO19-2. Ik ben echt een supporter van dit team. Ze spelen aantrekkelijk voetbal en staan ongeslagen bovenaan. Als het zo doorgaat zijn ze op 6 december kampioen. Een mooi Sinterklaascadeautje.’ Zijn andere kleinkinderen verliest hij trouwens niet uit het oog. ‘Je vindt me ook regelmatig langs de lijn bij MEP waar Stefs zusje Isa speelt. Vroeger was ik vaak bij HCL waar mijn oudere kleindochters hockeyden.’

ODC-FAMILIE

De voetbalcarrière van Sjef begon kort na de Tweede Wereldoorlog. Op 12-jarige leeftijd meldde hij zich vanuit zijn woonplaats Lennisheuvel aan de toegangspoort van ODC. ‘In Lennisheuvel was toen nog geen voetbalclub. Pastoor Tilman droeg voetballers in zijn parochie op om naar Boxtel te gaan en daar een keuze te maken voor ODC of BOC. Omdat ik uit een echte ODC-familie kom, was die keuze snel gemaakt.’

Sjef herinnert zich dat hij altijd op de fiets naar uitwedstrijden ging. ‘Vaak waren dat wedstrijden in Den Bosch. Maar soms ook in Reusel of Bladel. Als we in Veghel tegen Blauw-Geel ’38 speelden, reed er vaak een bus. Dat vonden we fantastisch.’ Op zijn achttiende hing hij zijn kicksen aan de wilgen, maar bleef hij actief in de voetballerij. ‘Ik was meer dan vijftien jaar scheidsrechter voor de Brabantse bond. Meestal reed ik op mijn Solex naar wedstrijden in de hele regio.’

Als arbiter floot Sjef ontelbare duels. Hij bewaart mooie herinneringen aan derby’s tussen jeugdelftallen van ODC en Boxtel en een heerlijke pot tussen DVG en Essche Boys. ‘Ik was ook scheidsrechter van de Boxtelse zomeravondcompetitie. Daarin namen bedrijventeams van onder meer Encebe, Hydraudyne en Elisabeth Bas het tegen elkaar op. Ze speelden op velden naast de fabriek of op het Essche Heike.’

SUPPORTERSBUS

De mooiste herinneringen bewaart Sjef aan de ODC-uitwedstrijden die hij met de supportersbus bezocht. ‘Ik weet nog dat er vaak twee bussen vol supporters vertrokken vanaf café Van Tricht (later ‘Het Oude Nest’ – red.) aan de Spoorstraat. Een buskaartje kostte een rijksdaalder. Als ik geen geld had, ging ik met de fiets of de brommer.’

Sjef was zes jaar actief als leider van ODC A2. Die taak nam hij op zich met Leo Bekers en erelid Ben van Vegchel. ,,Nu controleer ik op zondag de kaartjes. En op maandag? Dan vind je me in sportpark Wagenaars.’ Lachend: ‘Ik noem mezelf ‘aanprikkelateur’. Wat dat betekent? Ik ruim met een prikstok zwerfvuil op dat rond de velden ligt. Elke week een paar emmers vol. Daarna drink ik koffie met mijn leermeester Sjef van de Laar.’

Op andere momenten in de week verwerkt Sjef de nodige ODC-statistieken. Op vooraf gekopieerde formulieren houdt hij alle uitslagen en standenlijsten van ODC 1 bij. En zo af en toe begeeft hij zich naar zijn knutselschuur. Daar staat dan een pot verf klaar waarmee de laatste middenstip van ODC wordt gewit. ‘Een klein klusje hoor’, grinnikt Sjef. ‘Maar wel belangrijk! De ODC-middenstip moet altijd wit zijn.’

OP DE MIDDENSTIP!

Dit was een nieuwe aflevering van de rubriek ‘Op de middenstip!’. Clubleden die een actieve ODC-vrijwilliger willen voordragen voor een interview in deze serie, sturen een e-mail voorzien van contactgegevens naar vrijwilligers@odcvoetbal.nl. Redacteuren Linda van de Wiel of Marc Cleutjens nemen vervolgens contact op met de vrijwilliger. (Tekst en foto: Marc Cleutjens).