Zijn eerste voetbaljaren speelde Pieter van den Hout (51) in het blauw-geel van LSV in Lennisheuvel. Pas op 14-jarige leeftijd stapte hij met kompaan Marcel Fischer over naar ODC en doorliep hij tot zijn 36e een hele trits jeugd- en seniorenteams. Nu speelt Pieter bij de veteranen, is hij alweer vier jaar trainer-coach van het team van zoon Ties en coördineert hij alle voetbalzaken in de leeftijdscategorie JO11. ‘Bij ODC voel ik me thuis en gewaardeerd.’

Aan de vooravond van een voetbalreis naar Leicester, waar ‘zijn’ PSV het in de kwartfinale van de Conference League opneemt tegen de gelijknamige Premier Leagueclub, maakt Pieter in kleedkamer 3 van sportpark Wagenaars graag even tijd voor een interview over ODC. ‘ODC is een hele prettige club waar ik veel leuke mensen ontmoet’, vertelt Pieter. ‘Ik ben een aantal jaren weggeweest, maar toen Ties zich aanmeldde ben ik weer actief geworden. Ik train zijn team nu alweer vier jaar; ik begon in de JO8 en sta nu voor de JO11-2.’

MINDERE GODEN
Grinnikend haalt Pieter herinneringen op aan zijn jeugdjaren bij ODC. ‘Na één helft voetballen, mocht vriend Marcel naar de C1. Ik ben altijd in de lagere elftallen blijven spelen. Maar met veel plezier hoor. En ik voel me nog steeds vereerd dat ik ben getraind en gecoacht door wijlen erelid Ben van Vegchel. Ben was én is een clubicoon. Wat ik nog steeds in hem bewonder is dat hij niet alleen elftalleider van ODC 1 was, maar juist ook oog had voor de lagere teams en die met evenveel passie onder zijn hoede nam.’

Pieter onderstreept dat hij het belangrijk vindt dat álle spelers het naar hun zin hebben bij ODC. ‘Natuurlijk moet er een selectieteam zijn, maar alle voetballers moeten met plezier kunnen trainen en wedstrijden spelen. Dat levert overal spelvreugde op en aan het einde van de rit betere prestaties van zowel selectie- als breedteteams.’

GELIJKE KANSEN
Een bijzonder initiatief dat onder regie van Pieter werd uitgerold, was de aanschaf van nieuwe trainingspakken, softshell-jassen en tassen voor alle spelers in de drie JO11-teams. ‘Kinderen moeten gelijke kansen krijgen en dat kun je bijvoorbeeld laten zien door alle elftallen in hetzelfde tenue te laten spelen. Ook de jongens en meiden in de lagere teams voelen dat de club hen waardeert.’

Met dank aan enkele gulle sponsors kon het initiatief gerealiseerd worden. ‘Vier bedrijven hebben hun schouders eronder gezet’ straalt Pieter. ‘Leuk om te vermelden is dat een klant van mijn eigen bedrijf ook mee sponsort. En die klant komt helemaal uit Ghana.’

NAAR WITTLICH!
Pieter haalt mooie herinneringen op aan vervlogen ODC-jaren. ‘Natuurlijk herinner ik me een kampioenschap met een seniorenteam. Bijzonder was de viering van 75 jaar ODC in 2000. Toen is het me gelukt een Schots voetbalteam naar Boxtel te halen. De voetballers van Craigroyston FC uit Edinburgh schreven het jubileumtoernooi meteen op hun naam.’

De uitwisseling met voetbalclubs uit de Duitse jumelagegemeente Wittlich staan in Pieter geheugen gegrift. Met zijn elftal speelde hij wedstrijden tegen SV Wittlich 1908, maar ook tegen teams van de toen nog in Duitsland gelegerde Amerikaanse en Franse strijdkrachten. ‘De Amerikaanse luchtmacht heeft vlakbij Wittlich een vliegbasis, in hartje Wittlich bevond zich destijds een Franse legerbasis', weet Pieter. ‘Hilarisch waren de duels tegen SV Plein, in een klein dorpje vlakbij Wittlich’, lacht hij. ‘Dat veld lag op een heuvel. In de eerste helft speelden we bergaf, in de tweede helft bergop.’

KRUISBESTUIVING
Nu het seizoen vordert maakt Pieter zich op voor een mooie afsluiting met JO11-2. Om de spelers wat meer fysieke weerbaarheid bij te brengen, heeft hij twee trainingen gepland bij rugbyclub Ducks. ‘Voetballers mogen best wat fysieker spelen, zonder dat ze over de schreef gaan’, vindt Pieter. ‘Tijdens de trainingssessies bij Ducks leren ze hun lichaam beter te gebruiken en verbeteren ze hun positiespel. Noem de samenwerking met Ducks gerust een kruisbestuiving tussen twee prachtige sporten.’ (Tekst en foto: Marc Cleutjens).