Een gewone zaterdag, de competitie is voorbij dus is het tijd voor nog een enkele oefenwedstrijd. En heel soms heb je dan gewoon dikke mazzel. Op het programma staat DESK JO19-1 tegen ODC JO19-2, maar die wedstijd heeft mijn aandacht niet gekregen.

DESK, Door Eendracht Sterk Kaatsheuvel. Opgericht in 1930. Een roemruchte club met een boek vol historie. Lang speelde de club in de oude Hoofdklasse en won het lang geleden zelfs de KNVB Beker voor amateurs. Maar we hebben het hier over lang geleden.

De ontvangst is prachtig met een kassa met verschillende rijen, uit de tijd dat ze met drommen tegelijk naar het stadionnetje kwamen. Bij binnenkomst een speeltuin. En niet zo maar een. Nee de speeltoestellen zijn allen afkomstig van het beroemdste pretpark van Nederland. Kent u de oude speeltuin van de Efteling nog? Wel een deel ervan heeft een verlenging van haar leven gekregen bij DESK.

De accommodatie is destijds in ieder geval gebouwd om nog meer grote wedstrijden te kunnen herbergen, let wel, 500 zitplaatsen, 4500 staanplaatsen….. en het allermooiste is het staat er nog gewoon allemaal. En ja de betonnen staanplaatsen hebben er zeker ooit mooier uitgezien. Op verschillende plekken zitten de scheuren erin en doen verschillende plantjes hun uiterste best om die scheuren nog groter te maken, de ballenvangers ogen wat roestig en de gele en blauwe stoeltjes zijn inderdaad wat verweerd, maar man man wat een nostalgie! Wat een genot moet het zijn om hier te mogen voetballen. Op echt gras nog wel!

Voor de wedstijd van de middag staan de sproeiers aan om het verse groene gras net ff lekkerder te maken, en de geur van gras te kunnen laten verspreiden. De boys van ODC lopen er langs en lijken op geen enkele wijze onder de indruk van dit stuk geschiedenis. Niet gek misschien ook wel als je bedenkt dat voor de meeste van hen gras iets is dat in de tuin ligt, of gebruikt wordt om koeien te voeren. Terwijl ze langs het veld lopen passeren ze de terreinknecht die met een voldaan gevoel naar de perfect geprepareerde grasmat kijkt. Omdat het eerste team van DESK de laatste wedstrijd van het seizoen speelt en vandaag gehuldigd wordt met het behaalde kampioenschap heeft hij de lijnen waarschijnlijk extra dik aangebracht met een smeuïge kalklaag.

Het kleine stadion is vergeven van de reclameborden uit lang vervlogen tijden. De NMB bank heeft ooit bedacht dat het slim was om hier een bord te hangen, net als Frans de Jong waar je ooit terecht kon voor staatsloten en rookwaren. Ook de Subaru dealer hangt nog aan de rand van het dak met een groot bord, inclusief het telefoonnummer van voor de tijd dat je tot tien moest kunnen tellen om de hele wereld te kunnen bellen. Het is duidelijk dat men er bij DESK voor gekozen heeft om de oude glorie te laten voortbestaan, terwijl men twee seizoenen geleden met het eerste elftal afscheid heeft genomen van het zondagvoetbal waar men precies 90 jaar lang furore heeft gemaakt. Het is zaterdagvoetbal geworden voor het vlaggenschip van de club. Tsja en dat moet je onderaan beginnen, in de vierde klasse.

Het is een lot dat veel verenigingen boven het hoofd hangt. Voetballen op zondag verliest meer en meer de aantrekkingskracht die het ooit had en het logische alternatief is om dan de zaterdag te gaan gebruiken voor de eerste teams. En hoewel heel modern is het ook voor mij even wennen aan deze trend.

Vlak voor de wedstrijd begint hoor ik door krakende oude speakers de stadionspeaker zijn stem verheffen. De opstelling wordt bekend gemaakt en aan het einde daarvan schalt het originele clublied uit de speakers. De oudere supporters hebben allemaal een sjaal van DESK om en zingen uit volle borst mee. Voor hen maakt het blijkbaar niet uit op welke dag het eerste team speelt, zij zijn er al aan gewend.