Eind januari was Piet Snijders nog een van de stralende middelpunten van de huldiging van ODC-jubilarissen. In kantine De Boemerang van sportpark Molenwijk werd hij in het zonnetje gezet vanwege zijn 75-jarig clublidmaatschap. Iets meer dan drie maanden later heeft ODC het droevige bericht bereikt dat Piet is overleden.

Piet maakte er geen geheim van dat hij ernstig ziek was. Maar ondanks zijn soms broze gezondheid stond hij positief in het leven en volgde hij ook ‘zijn’ ODC op de voet. De wedstrijden van het eerste elftal liet hij echter steeds vaker schieten. ‘Op maandag zoek ik in Brabants Dagblad de uitslag op. En op donderdag lees in Brabants Centrum altijd als eerste het wedstrijdverslag’, vertelde hij in vrijwilligersrubriek ‘Op de middenstip!’.

Piet genoot in Boxtel grote bekendheid, niet alleen als ODC’er. Hij gaf als architect leiding aan een succesvol architectenbureau dat na zijn pensionering werd voortgezet door zoon Cleem en diens compagnon Hans van Stekelenburg. Daarnaast was Piet actief betrokken bij tal van maatschappelijke projecten, zoals restauraties van gemeentelijke en rijksmonumenten.

Ook was hij sinds de omwenteling in Roemenië in 1989 bestuurslid van de stichting Boxtel-Salonta en gaf hij leiding aan meerdere projecten voor kinderen met een verstandelijke beperking, zoals de Peterschool. Tot op het laatst werkte hij aan een in eigen beheer uit te geven boek over zijn monumentale woning op Duinendaal. Hier was in de middeleeuwen een bierbrouwerij gehuisvest.

TWEEDE WERELDOORLOG

Piet groeide op in de Van Ranststraat en voetbalde met zijn vriendjes vaak op Molenwijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog toog hij vaak naar het ODC-sportpark om Duitse militairen te zien voetballen. ‘Ze kwamen marcherend en zingend door de straat. We liepen er achteraan en keken naar hun verrichtingen op het zijterrein’, vertelde hij eerder. ‘Als hun leren bal in de bosjes belandde, hielpen we zogenaamd mee zoeken. Weet je wat we deden? We verstopten de bal. Als de Duitsers weg waren, namen we die mee. Blij dat we waren!’

In 1945 meldde Piet zich bij ODC. Een logische keuze. ‘Ik woonde in Breukelen en dat hoorde bij de Heilig Hartparochie. Als je wilde voetballen, ging je naar ODC. Wie bij de Sint-Petrusparochie hoorde, werd lid van BOC.’ Zijn eerste wedstrijd herinnert hij zich nog goed. ‘We speelden tegen een team van De La Salle en ik stond in de voorhoede. Toen ik aangaf dat ik liever het doel verdedigde, werd ik voortaan opgesteld als keeper.’

EDDIE PIETERS GRAAFLAND

Onder leiding van Janus Nooren raakte Piet steeds beter thuis onder de lat. Elke woensdagmiddag werd flink getraind, elke zaterdag stond een wedstrijd op het programma. ‘En ook op zondag waren we bij ODC te vinden’, glimlacht hij. ‘Dan kwamen jongeren uit alle hoeken van het dorp naar het sportpark. De studenten van het internaat bij Stapelen, de meisjes van de Kweekschool, de jongens van De La Salle. In rijen van drie kwamen ze naar ODC om het voetbal te zien en vooral om elkaar te ontmoeten.’

Een mooie anekdote stamt uit Piets militaire diensttijd. ‘Ik zat op de officiersopleiding. Daar bleek nóg een keeper actief: Eddie Pieters Graafland. Samen stonden we op doel als er twee elftallen gevormd werden en we tegen elkaar gingen voetballen.’ Pieters Graafland - ook deze week overleden - stond later onder de lat van Feyenoord waarmee hij op 6 mei 1970 de Europacup 1 won.

ACHT JAAR IN ODC 1

Piet speelde acht seizoenen in ODC 1. Hij werd op zijn achttiende gevraagd voor het vlaggenteam van de Tricolores. Hij bewaarde de mooiste herinneringen aan de derby’s tegen BOC. ‘De hele week ging het al over die wedstrijd’, vertelde hij eerder dit jaar. ‘Het waren geweldige duels waarbij het publiek rijendik langs de lijn stond. Onvoorstelbaar maar waar: 3.500 toeschouwers bij ODC-BOC!’

Na zijn afscheid als actief speler verloor hij ODC niet uit het oog. Zo ontwierp hij als jonge architect de entree van sportpark Molenwijk: een opvallend hekwerk met aan weerszijden een kassa. ‘Nu ik een dagje ouder word, ga ik niet meer elke zondag naar ODC’, bekende hij in januari tijdens de huldiging. ‘Maar op een mooie dag vind ik het leuk om een wedstrijd mee te pikken.’

WARME HERINNERINGEN…

Het bestuur van ODC wenst Piets echtgenote, kinderen, kleinkinderen en andere familieleden en vrienden veel sterkte. De club bewaart warme herinneringen aan een kleurrijke en betrokken Boxtelaar die liefst 75 jaar lid was van ODC. De prachtige anekdotes over het ODC van toen, door Piet met veel passie verteld tijdens de huldiging in De Boemerang, gaan nooit verloren…

Piet Snijders is 88 jaar geworden. Het afscheid vindt zaterdag 9 mei plaats in de Sint-Petrusbasiliek. Vanwege de huidige coronacrisis vindt deze plechtigheid in besloten kring plaats. (Tekst en foto: Marc Cleutjens).