Zaterdag 18 maart, Matchday voor O19-1! En niet zomaar een match, de nummer 2 Bladella neemt het op tegen onze jongens. Fier bovenaan na 5 wedstrijden de volle punten gehaald te hebben. Ondanks dat reizen ze niet zonder twijfel richting Bladel af, veel blessures en dus verschillende jongens van andere teams die hun kunsten moeten en willen vertonen.

Als vlagger van dienst is de eerste helft vooral rustig te noemen, veel balbezit voor ODC en eigenlijk geen noemenswaardige kansen voor Bladel. Wij kunnen wat speldenprikjes uitdelen maar missen wat geluk. De rust nadert als Levi de bal plotseling uit een moeilijke hoek op doel weet te krijgen en met enig fortuin via de rug van de keeper de bal in het doel ziet rollen, 0-1 en eigenlijk niet eens onverdiend. Heerlijk moment om te scoren en tijd voor een bakkie koffie in alle rust.

De tweede helft heb ik het geluk at ik voor de dug out van Bladel mijn spreekwoordelijke meters mag maken. De thuisploeg komt ontegenzeggelijk feller uit de startblokken en hoewel onnodig valt eigenlijk al heel snel de gelijkmaker. Achter mij hoor ik het zelfvertrouwen in woord toenemen. Tegelijkertijd doet mijn collega van Bladel er aan de andere kant van het veld alles aan om het woord buitenspel een heel rekbaar begrip te laten worden. Zelfs vanuit mijn subjectieve standpunt schat ik verschillende vlagsignalen als lariekoek in maar goed de scheids beslis en die is in alle opzichten onafhankelijk en ervaren denk ik maar.

Ondertussen krijgen we ook voor het ODC doel enkele gevaarlijke momenten en uiteindelijk meer dan dat, Bladella scoort 2-1 en de crowd is getting wild! En de coach al helemaal…. Ik hoor hem achter mij bellen en met een stem vol euforie doorgeven dat ze met 2-1 voorstaan. Ik vang flarden op van woorden als platte kar en fanfare. Het schiet door mijn hoofd dat je de goden nooit moet verzoeken.

Het enthousiasme en fanatisme aan hun kant wordt groter en groter en enkele keren hangen ze verbaal schreeuwend in mijn nek als mijn vlag omhoog gaat. De tijd begint te dringen en onze coach heeft inmiddels vers bloed in het veld gebracht. Er is nog een minuut of 10 te spelen als Gijs met enig fortuin de bal op het middenveld oppikt. Hij bedenkt zich geen moment en zet Anir met een prachtige steekbal vrij voor de keeper. Koeltjes schuift die de bal in het doel. De vlagger aan de andere kant doet zijn best om de vlag veelvuldig in de lucht te steken begeleid door verbaal geweld. De scheids, inmiddels helemaal zat van de vlagger besluit om dit signaal terecht te negeren. 2-2

Achter mijn rug is de teleurstelling voelbaar en hoorbaar, al gedraagt men zich verder keurig. Afijn nog een minuut of vijf te gaan. Duidelijk is wel dat Milat met een uitstekende invalbeurt bezig is en verschillende keren zijn tegenstander te vlug en te slim af is. Met een paar minuten nog op de klok begint hij wederom aan een aktie en speelt hij zichzelf schitterend vrij, met de koelheid van een ervaren prof schuift ook hij de bal diagonaal in de hoek achter de keeper, 2-3 en nu vasthouden! De mannen zijn door het dolle heen en peppen elkaar op voor de laatste minuten, en die duren natuurlijk het langste. Maar niet te lang! Boys halen de punten binnen en nemen ze mee naar Boxtel. Nog vijf wedstrijden te gaan, alle kansen op een mooi einde van dit seizoen. Achter mij blijven twee coaches als verstomd in de Dug out zitten, wat zou er door hun hoofd gaan? Misschien iets over de platte kar…..

Als iedereen weer fris uit de douche is lopen we terug naar de auto. In de verte zie ik een tractor met platte kar keren op de weg….uit een speaker achterop klinkt nog wat valse fanfaremuziek 😉